Χτες το βράδυ είδα το χειρότερο dvd που έχω δει ποτέ... Την παρωδία των "300"... Δεν θυμάμαι καν πώς είναι ο κανονικός τίτλος... Ευτυχώς η διάρκεια ήταν κάτι λιγότερο απο 60 λεπτά, οπότε παλευτόταν η κατάσταση... Θα μου πεις, τι καθόσουν και το έβλεπες και δεν το έκλεινες...??? Εμ, εδώ είναι το θέμα...
Ήθελε να το δει ο free, κι εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί του, οπότε καθόμουν και το έβλεπα κ εγώ...
.
Φαντάζομαι ότι το ίδιο κάνει κι αυτός όταν καθόμαστε και βλέπουμε 2-3 επεισόδια NUMB3RS στη σειρά, ειδικά όταν εκείνος δεν έχει το δικό μου σκάλωμα με τα μαθηματικά... Αν κάποιος μου έλεγε πριν ένα χρόνο ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα είχα να διαλέξω ανάμεσα στο να βγω έξω και στο να κάτσω μέσα και να δω dvd αγκαλίτσα με έναν άντρα, μάλλον θα τον περνούσα για τρελό... Και το πιο τρελό από όλα είναι ότι όλο αυτό είναι επιλογή μου...!!!
.
Πάντα υποστήριζα ότι τα πάντα στη ζωή είναι θέμα επιλογών... Ότι ανά πάσα στιγμή έχει το δικαίωμα επιλογής, έστω κι αν η αποφασή σου σου φαίνεται αυτονόητη... Και στην ηλικία που έχω φτάσει πίστευα ακράδαντα ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την κοσμοθεωρία μου... Έχτισα τις βάσεις του υπόλοιπου της ζωής μου πάνω σε αυτά τα δεδομένα... Ξεκίνησα πάλι Πανεπιστήμιο στα 30, με προοπτική να τελειώσω μετά από 6 χρόνια... Το σπίτι μου ήταν διαμορφωμένο αποκλειστικά για ένα άτομο και γενικότερα τα πλάνα της ζωής μου δεν συμπεριλάμβαναν ούτε στο ελάχιστο την πιθανότητα να συζύσω με κάποιον....
.
Και φυσικά η φουτάνα η ζωή έκανε ό,τι μπορούσε για να μου αποδείξει ότι έκανα λάθος.. Μέσα σε μερικές στιγμές ανατράπηκαν όλα.... Και τώρα κάθομαι σαν χαζοχαρούμενο 15χρονο και βλέπω dvd που δεν μου αρέσουν, και το απολαμβάνω κι όλας...!!!! Έχουν περάσει τόσοι μήνες, κι ακόμα δεν το πιστεύω, αλλά που θα μου πάει...?? Έχω μια ολόκληρη ζωή μπροστά μου για να συνειδητοποιήσω το πόσο τυχερή είμαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου