Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤEΣ ΣΕ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

Επειδή κάθε μέρα ακούω κουφά, και βαρέθηκα να εξηγώ τα αυτονόητα, κατέληξα ότι ο έλληνας οδηγός δεν έχει καμμιά σχέση με το αντικείμενο, και το μόνο που γνωρίζει πολύ καλά είναι να πατάει γκάζι....
.
Ας αναφέρουμε λοιπόν μερικούς βασικούς κανόνες, μπας και μειωθούν τα μπινελίκια και οι μπουνιές κάθε φορά που γίνεται ατύχημα...!!
.

1. Πινακίδα Ρ2 ή αλλιώς STOP
Φταίμε. Τελεία και παύλα. Το stop είναι σαν κόκκινο φανάρι, αν τρακάρουμε και στη πορεία μας είχαμε P2 βγάζουμε το σκασμό, χαμηλώνουμε το κεφάλι, και υπογράφουμε φιλική δήλωση υπαιτιότητας.
.

2. ΦΛΑΣ
Αυτό που πρέπει να διευκρινήσουμε είναι ότι το φλας προειδοποιεί δεν υποχρεώνει. Αν λοιπόν στρίψουμε, ή αλλάξουμε λωρίδα και προξενήσουμε ατύχημα, φταίμε, αφού ο ΚΟΚ το θεωρεί ελιγμό και μας φορτώνει την ευθύνη.
.

3. ΑΠΟΤΟΜΟ ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ
Οδηγείτε στην εθνική με 268χλμ/ώρα και ξαφνικά θυμάστε ότι σήμερα κλείνετε ένα μήνα με το μωρό σας. Πανικοβάλεστε και πατάτε φρένο, με αποτέλεσμα ο πίσω σας να σας βουλιάξει το μισό αμάξι, και να φέρει το κουτί με τα γλυκά που είχατε στο πορτ-μπαγκάζ στο στόμα σας. Μην ανησυχείτε. ΔΕΝ φταίτε εσείς. Ο ΚΟΚ ορίζει ότι οι οδηγοί πρέπει να κρατούν επαρκείς αποστάσεις ώστε να σταματούν εγκαίρως αν χρειαστεί.
.

4. ΚΟΤΣΑΔΟΡΟΣ
Θεωρητικά κοτσαδόρο μπορούν να φέρουν μόνο τα αυτοκίνητα που σέρνουν καράβια, εεε τρέιλερ εννοούσα, και μόνο όταν έχουν το τρέιλερ. Δηλαδή όταν το τρέιλερ είναι στο χωριό και το αυτοκίνητο στη πόλη, τότε πρέπει να βγάζει το κοτσαδόρο. Αν όμως έχετε την ατυχία και τρακάρετε με αυτοκίνητο με κοτσαδόρο, προφανώς θα φταίτε αφού το χτυπήσατε από πίσω, ο μπροστά δε θα πάθει σχεδόν τίποτα κι εσείς θα κλαίτε στάνταρ τουλάχιστον το προφυλακτήρα σας. Σε αυτή τη περίπτωση το μόνο που θα πάθει αυτός, αν καλέσετε αστυνομία, είναι να του κόψουν πρόστιμο, που αν θυμάμαι καλά είναι το εξωφρενικό ποσό των 70€..!!!
.

5. ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΤΑΘΜΕΥΜΕΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Αν τρακάρετε αυτοκίνητο που είναι παρκαρισμένο, φταίτε...!! Δεν έχει σημασία που είναι παρκαρισμένο. Αν φωνάξετε αστυνομία θα του κόψουν κλήση για παράνομο παρκάρισμα, αλλα υπαιτιότητα έχετε εσείς, ακόμα κι αν ήταν παρκαρισμένο στη μέση του δρόμου...
.

6. ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕ 3 Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΑ


Εδώ χωρίζουμε σε 2 κατηγορίες. Η μία περίπτωση είναι το α αυτοκίνητο να πέσει πάνω στο β και το β με τη σειρά του πάνω στο γ και το γ με τη σειρά του πάνω στο δ κτλ κτλ κτλ. Σε αυτή τη περίπτωση ΟΛΑ τα αυτοκίνητα από το β και μετά αποζημιώνονται από τον α.
Υπάρχει όμως και η περίπτωση που το β πέφτει πάνω στο α, και ο γ πέφτει πάνω στο β, και ο δ πάνω στο γ. Σε αυτή τη περίπτωση θεωρούνται ξεχωριστά ατυχήματα και ο β αποζημιώνει το α, ο γ αποζημιώνει την πίσω ζημιά του β και ο δ την πίσω ζημιά του γ. Αν μπερδευτήκατε φωνάξτε τη φροντίδα ατυχήματος επι τόπου.
.

ΓΕΝΙΚΑ
Καλό είναι να καλείτε πάντα φροντίδα ατυχήματος, οι πιο πολλές εταιρείες το παρέχουν με το ασφαλιστήριο. Έτσι θα έχετε φωτογραφίες από το τόπο του ατυχήματος, και θα εξασφαλίσετε ότι το άλλο εμπλεκόμενο δε θα αλλάξει γνώμη την επόμενη μέρα. Επιπλέον, καθαρά από εμπειρία, θα έλεγα να μην εμπιστεύεστε εύκολα κάποιον που σας λέει ότι καλό είναι να μην μπλέξετε ασφαλιστικές κι ότι θα σας πληρώσει τις ζημιές. Κάντε εσείς δήλωση, κι αν τελικά πληρώσει τη ζημιά τότε κάνετε μια ανάκληση και ξεμπερδεύετε.
Τέλος να τονίσω κυρίως στις κυρίες, ότι ευτυχώς για σας υπάρχουν υπάλληλοι στο κλάδο ζημιών που διαβάζουν τις δηλώσεις σας. Οπότε ακόμα κι αν ο μουστακαλής νταής σας πίεσε να δηλώσετε υπαιτιότητα, ενώ εκείνος πέρασε από STOP, μόλις η δήλωση σας φτάσει στην εταιρεία θα ενημερωθείτε ότι μπορείτε να επισκευάσετε εσείς το όχημά σας...

Καλή και προσεκτική οδήγηση λοιπόν :-)

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Τα όμορφα σπίτια, όμορφα καίγονται...!!

Πριν 2 χρόνια ακριβώς σκοτώθηκε ο ξάδελφός μου, η αδελφή του, μια αλβανίδα και 2 γάλλοι τουρίστες. Για την ακρίβεια κάηκαν στις μεγάλες φωτιές του 2007. Όλοι λένε ότι δεν θα είχαν καεί αν είχαν μείνει μέσα στο χώρο του ξενοδοχείου, αλλά ο Γιάννης είχε υψηλό αίσθημα ευθύνης και πήγε να σώσει τους τουρίστες που έκανα περίπατο ακριβώς εκεί που ξεκίνησε η φωτιά...
.
Και φυσικά ήταν εμπρησμός, με αυτόματη εξέλιξη 4 διαφορετικών εστιών, κι όπως γίνεται στα χωριά, όλοι έτρεξαν να τη σβήσουν, και την έσβησαν πολύ πριν σηκωθούν τα αεροπλάνα. Αλλά ήταν αργά...
.
Μετά άρχισαν τα παρατράγουδα... Μπερδεύτηκαν οι σωροί, θάψαμε το πτώμα ενός παλικαριού από Ηλεία, από το νεκροτομείο μας είπαν ότι
λυπούνται πολύ, εμείς είπαμε ευχαριστώ, πήραμε το καινούριο φέρετρο και το ξαναθάψαμε... Βέβαια καμμιά φορά αναρωτιέμαι ποιος να είναι τελικά θαμμένος στα χώματα της Μάνης...
.
Και κοιτούσα τις τελευταίες μέρες τη φωτιά στην Αττική. Και δεν μπορώ να λυπηθώ για τους ανθρώπους, παρά μόνο για τα δέντρα. Δεν μπορώ να στεναχωρηθώ για ανόητους που χτίζουν μέσα στο δάσος, που χαίρονται που το πρωί πίνουν το καφέ τους κάτω από το πεύκο, αλλά δεν τους περνάει από το μυαλό ότι αφού βιάζουν που βιάζουν τη φύση τουλάχιστον ας προστατέψουν ό,τι απέμεινε...
.
Πόσο μυαλό μπορεί να χρειάζεται για να σκεφτείς ότι αφού το οικοπεδάκι σου είναι μέσα στο δάσος καλό θα ήταν να το καθαρίζεις που και που, κι ότι δεν αρκεί το νερό της πισίνας να σε προστατέψει.
Κι όχι, δεν γίνεται να στείλουμε ένα ελικοπτεράκι πάνω από τη βίλα σου,δεν φτάνουν για όλους...
.
Το αυτονόητο θα ήταν να βγουν οι δορυφορικές φωτογραφίες των περιοχών πριν τη φωτιά, και να γίνεται σύγκριση κάθε χρόνο, και κάθε καινούριο κτίσμα απλά να κατεδαφίζετε. Αλλα δεν έχει κανείς τα αρχίδια να πάρει μια τέτοια πρωτοβουλία. Το πολιτικό κόστος θα ήταν τεράστιο... Ενώ 160.000 στρέμματα καμμένης γης δεν κοστίζουν τίποτα.
.
Πραγματικά δεν θέλω να φέρω το παίδι μου σε αυτόν το κόσμο, γιατί πολύ απλά όταν θα με κοιτάξει στα μάτια και θα με ρωτήσει τι έκανα για εκείνον δεν θα μπορώ να απαντήσω...

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

ΞΑΝΘΗ...

Πρώτα από όλα να διευκρινήσω ότι ΔΕΝ είμαι αντικειμενική.. Η Μάνη είναι ομορφότερη, καλύτερη, κοντινότερη, γευστικότερη, καλυτερότερη, δροσερότερη το καλοκαίρι και ζεστότερη το χειμώνα, με καλύτερες παραλίες, καλύτερα βουνά, και δεν ξέρω αν σας το είπα, καλύτερη από κάθε περιοχή της Ελλάδας και γενικότερα του κόσμου τούτου..!!! :-)
.
Παρόλα ταύτα είπαμε να πάμε μια βόλτα και στην Ξάνθη, αφού ο free κόντεψε να ξεχάσει τα πρόσωπα των δικών του... Ευτυχώς που υπάρχει και το φατσοβιβλίο δηλαδή... Επιπλέον τον είχα ζαλίσει κι εγώ, πώς κάνουν στην Ξάνθη αυτό, πώς κάνουν στην Ξάνθη εκείνο, έχετε στην Ξάνθη από το άλλο, οπότε ήθελε ο άνθρωπος να μου δείξει ότι η Ξάνθη δεν είναι το κωλοχώρι των 50 κατοίκων, αλλά ολόκληρη και ολοκληρωμένη πόλη...
.
Ξεκινήσαμε άγρια χαράματα, αφού είχαμε μπροστά μας μόλις 750 χλμ να διανύσουμε... Αλλά εμείς δε μασάμε λέμε...!!! Τα πρώτα 250χλμ ήταν εύκολα, με μια στάση για καφέ και μια στάση για τσιγάρο... Μετά φτάσαμε στα περιόβητα Τέμπη, όπου τα είδαμε όλα...!!! 2 καφέδες ήπιαμε και καπνίσαμε 15 τσιγάρα έκαστος για να συνέλθουμε...!! Από κει και πέρα θυμίζαμε τις 3 αδελφές του Τσέχωφ... Μόνο που αντί για τη Μόσχα εμείς ονειρευόμασταν την Εγνατία... Κι άντε λίγο ακόμα, άντε και φτάσαμε, άντε και κοντεύουμε, άντε μια στάση ακόμα να ξεπιαστεί ο κώλος μας, επιτέλους φτάσαμε Θεσσαλονίκη και είδαμε τις ταμπέλες για Εγνατία...
.
Αντικειμενικά λοιπόν η Εγνατία , στο κομμάτι της τουλάχιστον Θεσσαλονίκη-Ξάνθη που είδα εγώ, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί... Τουλάχιστον αν είσαι σε επαρχιακό δίκτυο προσέχεις και λίγο, ενώ στην Εγνατία, με τις 4 λωρίδες εύκολα ξεγελιέσαι...! Το μόνο καλό είναι ότι δεν έχει γκρεμά... Έχει όμως στροφές με το που βγαίνεις από τούνελ, που θεωρώ ότι είναι πιο επικίνδυνο... Τεσπά, για να σταματήσω τη μουρμούρα, κάποια στιγμή μετά από πολλές ώρες φτάσαμε...!!!! Ναι, ναι, Φτάσαμε...!!!
.
Ο free έχει μεγάλη οικογένεια, κι ήταν όλοι μαζεμένοι εκεί να μας υποδεχτούν.. Μόνο πυροτεχνήματα που δεν άναψαν... Το μόσχο πάντως τον είχαν σφάξει για την επιστροφή του ασώτου...!! Ευτυχώς δηλαδή που το είχαν κάνει γιατί πεινούσα σαν λύκος..!! Κι εννοείται ότι την υπόλοιπη μέρα ήμουν σαν ζόμπι παρόλες τις προσπάθειες μου να συμμετάσχω στο γιορτινό κλίμα... Πάντως από την υπερένταση έφτασε 01.00 η ώρα για να κοιμηθούμε...!!!
.
Οι υπόλοιπες μέρες πέρασαν γρήγορα. Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο για να δω την πόλη, δεν την φχαριστήθηκα... Πάντως η Ξάνθη έχει ΚΑΙ GLOU ...!!! Επίσης έχει τα πάντα και σε μεγάλες ποσότητες, όπως παπούτσια με ρόδες που ευτυχώς δεν ήταν στη μόδα όταν ήμουν εγώ μικρή γιατί θα είχα φάει σίγουρα τα μούτρα μου 854 φορές... Και για να πικάρω και το μωρό μου λίγο, η Ξάνθη είναι μόλις 60 χλμ από την Καβάλα, όπου ήπιαμε έναν καταπληκτικό καφέ με τον κοντορεβυθούλη ;-)...
.
Το μεγαλύτερο σοκ για μένα ήταν όταν πήγαμε στο χωριό... 25 χλμ από την Ξάνθη κι εγώ νόμιζα ότι πήγαμε στον Παράδεισο... Ήταν πραγματικό σοκ για μένα, δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί να υπάρχει τόσο πράσινο μαζεμένο, τόση φυσική ομορφιά σε ένα μέρος... Κάπου εκεί κατάλαβα τι ακριβώς άφησε πίσω του για να στηρίξει τη σχέση μας... Και κάπου εκεί έβαλα τα κλάματα κι έκανε μισή ώρα να με συνεφέρει...!!! Κι ορκίστηκα ότι στα χρόνια που θα έρθουν δε θα αρνηθώ ποτέ και για κανένα λόγο να πάμε Ξάνθη, ακόμα κι αν η εναλλακτική είναι Μάνη ή κάποιος άλλος ξωτικός προορισμός...
.
Εν κατακλείδι, μετά από 2.600 χλμ σε 12 μέρες, το συμπέρασμα είναι ότι ό,τι και να κάνεις, όπου και να πας, όπως και να πας, σημασία έχει με ΠΟΙΟΝ πας...!!!

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

ΜΑΝΗ...!!!

.
6 μέρες στα Πάτρια εδάφη δεν ήταν αρκετές... Πώς είναι δυνατόν να μπορέσεις να χωρέσεις όλες τις αναμνήσεις των παιδικών σου χρόνων μέσα σε 6 24ωρα...?? Προσπάθησα να δείξω στον free γιατί αυτός ο τόπος είναι τόσο μοναδικός για μένα... Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να κουραστώ ιδιαίτερα.. Η μοναδικότητα της περιοχής μας μάγεψε και τους δύο, οπότε δεν χρειάστηκε να μιλήσουμε σχεδόν καθόλου...!!!
.
Φτασάμε κάνοντας 305 σχετικά εύκολα χλμ με το μουλαράκι μας..!! Φορτωμένη με σαμάρια και μπαγαζιέρα, δεν έχασε ούτε ψίγμα από την ομορφιά της. Κι ενώ είχαμε διανύσει την μεγαλύτερη απόσταση, είχαμε τη φαεινή ιδέα να παρακάμψουμε 7-8 χλμ και να πάμε από ένα "νέο" δρόμο, τρόπος του λέγειν δρόμος... Δύο απανωτά ανάποδα, κλειστά πέταλα, με το γκρεμό στα 5 εκατοστά από τη ρόδα, έκαναν εμένα να φωνάζω "Φτάσαμε στο χωριό μουυυυυυυυυ" και τον free να ιδρώνει και να ξεφυσάει...!!!
.
Λατρεύω τα πάντα στη Μάνη..!! Τις μυρωδιές, τις πέτρες, το λιοπύρι... Τα φραγκόσυκα (υπόσχομαι του χρόνου να φάω και παγωτό), τα θυμάρια, τα μονοπάτια που οδηγούν στο πουθενά... Επί τρεις ώρες ψάχναμε σε ένα γκρεμό να βρούμε ένα εκκλησάκι που είναι χτισμένο μέσα σε μια σπηλιά, χωρίς τελικά να καταφέρουμε να το εντοπίσουμε.. Βρήκαμε όμως μια άλλη εκκλησία, η οποία είναι χτισμένη με αρχαίους κίονες, γεγονός που αποδεικνύει τη θεωρία μου ότι το τέλος του ελληνισμού ήταν ο χριστιανισμός..!!!
.
Και για να είμαι καλά με την συνείδησή μου, πήγαμε και στην κοσμοπολίτικη πλευρά της Μάνης, την Στούπα... Προσωπικά εμένα με χαλάει, αλλά ήθελα να έχει και ο free σφαιρική άποψη της περιοχής.. Και φυσικά οι γνώμες μας είναι ταυτόσημες και σε αυτό...!!! Το μόνο που μας έμεινε είναι οι 2 ώρες ποδήλατο στη θάλασσα, και ότι με άφησε μέσα στη Τουρκοσπηλιά, να κρέμομαι από ένα βράχο ενώ εκείνος έκανε βόλτες..!!!
.
Για το τέλος κράτησα το στολίδι μας, τα σπήλαια του Δυρού..!! Γιατί πέτρες μπορεί να έχει κι αλλού, φραγκόσυκα επίσης, αλλά τέτοιο δημιούργημα της φύσης Πουθενά..!!!
Υπόσχομαι κάποια στιγμή να ανεβάσω μερικές από τις 5489763 φώτος που τράβηξε ο free :-)
.
ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ:
ο free γνωρίζει τις γιαγιάδες μου, 93 και 83 χρονών αντίστοιχα, με απίστευτη πνευματική διαύγεια και οι δύο...
υποψιασμένος με ρωτάει: " παππούδες δεν υπάρχουν..???" κι μόλις παίρνει αρνητική απάντηση κουνάει το κεφάλι και λέει: " εσύ πόσο χρονών σκοπεύεις να φτάσεις...???"

αγαπημενα....


VideoPlaylist