Η νονά του Απόλλωνα δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το λουκουμάκι μου, που είναι δίπλα μας από τη πρώτη μέρα της γνωριμίας μας με τον free, όταν ακόμα με φώναζε χωριάτα, επειδή όλη την ημέρα ασχολιόμουν με τα χωριά μου στις φυλετικές μάχες... Το λουκουμάκι λοιπόν μας πάντρεψε, και λίγες μέρες πριν γεννήσω με παρακαλούσε να σφιχτώ, να το χωνέψω, να κάνω ό,τι νομίζω, αλλά να μην γεννήσω ακόμα αφού δεν είχε πάρει τίποτα για να καπαρώσει το παιδί... Κάποια στιγμή, ευτυχώς πριν με πιάσουν οι πόνοι , μου ανακοίνωσε περιχαρής ότι μπορώ να γεννήσω..!!!
Ανακουφισμένη εγώ, την άκουσα, και μερικές μέρες μετά γέννησα το αντράκι μου.. Το λουκουμάκι, ως σωστή νονά ήρθε το απόγευμα να μας δει, φέρνοντας μαζί της το ασημικό της για να καπαρώσει το παιδί... Ξέρω ότι πρέπει να την παίδεψα, αφού οι περιορισμοί που είχα θέσει δεν της άφηναν και πολλά περιθώρια..!! Όχι χρυσό, όχι σταυρούς, όχι κωνσταντινάτα, γενικά όχι χριστιανικά πράγματα.. Άντε βρες εσύ τι να πάρεις σε ένα νεογένητο..!! Όμως το καλύτερο δεν ήταν το ασημικό, αλλά η τούρτα που έφερε...
Την είχα πρήξει μέρες πριν με τις diaper cakes, οπότε κάθησε κι έφτιαξε μία με τα χεράκια της...!!!
Για όσους δεν την γνωρίζουν, εκτός από στριφνή και κακομαθημένη, είναι μικροσκοπική, λιτή, απέριττη και τελειομανής.. Είναι ικανή να ασχολείται για ώρες με μια λεπτομέρεια, μέχρι να είναι σωστή στο μάτι της... Έτσι ακριβώς ήταν και η τούρτα που μας έφερε..!!! Ακριβές αντίγραφο του χαρακτήρα της...!!! Και είμαι σίγουρη ότι έφαγε αρκετή ώρα για να την τελειώσει...
Δυστυχώς έχω μόνο μία φώτο, κι αυτή δεν είναι η καλύτερη δυνατή, αλλά σημασία έχει ότι η τούρτα έμεινε δίπλα μας και τις τέσσερις μέρες που κάτσαμε στο μαιευτήριο, όμως όπως καταλαβαίνετε στο δρόμο για το σπίτι είχαμε απώλειες..!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου