1805...
τέσσερις ξεχωριστοί αριθμοί... ένα-οκτώ-μηδέν-πέντε... ή μήπως δεκαοχτώ-μηδέν-πέντε...? ή χιλια οκτακόσια πέντε...???
.
ο αριθμός αυτός με κυνηγούσε χρόνια.. στην αρχή σαν ημερομηνία, μετά ως pin για την κάρτα μου... κάθε φορά που ήθελα να σηκώσω λεφτά πατούσα τα 4 αυτά νούμερα... ένα- οκτώ-μηδέν-πέντε...
.
κάποια στιγμή οι αριθμοί έχασαν την αρχική σημασία τους.. δεν ήταν πια ημερομηνία... ήταν ένας εύχρηστος τετραψήφιος αριθμός που μου εξασφάλιζε πρόσβαση στα χρήματά μου...
.
μέχρι που ... ξαναεμφανίστηκε σαν ημερομηνία στη ζωή μου, ο ίδιος ακριβώς αριθμός... και η επανεμφάνιση ηταν δυναμική, με γλέντια, γιορτές και μουσική... και τα νούμερα ξαναάλλαξαν νόημα... δεν ήταν πια ο τετραψήφιος αριθμός που μου έδινε χρήματα, αλλά ημερομηνία...
.
και κάπου εκεί φανερώνεται η δύναμη του μυαλού μας... τα πόσα παιχνίδια μπορεί να παίξει ο εγκέφαλός μας, διαγράφοντας τις πληροφορίες που δεν τον αφορούν πια, και συγκρατώντας και φέρνοντας στ προσκήνιο αυτές που πραγματικά τον ενδιαφέρουν...
.
1 σχόλιο:
Κάτι τέτοια κολλήματα τα έχω και εγώ!!
Αλλά πλέον με τόσους κωδικούς που πρέπει να θυμάμαι απ' έξω...
Αυτό που μου συμβαίνει πάντως σε εντυπωσιακά συχνούς ρυθμούς είναι να κοιάζω το ρολόι και να βλέπω 11:11.
Λες και είμαι προγραμματισμένος να κοιτάζω το ρολόι τότε!!
Δημοσίευση σχολίου