Αθέατος-Αξέχαστος-Όλα τα λεφτά Κόσμος...

Το Σάββατο το βράδυ παρακολουθούσα με ανυπέρ-βλητο ενδιαφέρον τον Χαρδαβέλλα. Μια καταπληκτική εκπομπή που σκοπό της είχε να μας πείσει για την ύπαρξη νεράιδων, λάμιων και λοιπών ξωτικών στην Μύκονο και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας...

.

Η άποψη μου για αυτό το θέμα είναι κατασταλλαγμένη εδώ και αρκετό καιρό... Δύο γνωστοί μου, μου έχουν εξομολογηθεί ότι είχαν "στενή επαφή" με αγνώστου ταυτότητας οπτασίες, που και στις δύο περιπτώσεις ήταν όμορφες γυναίκες που περιέπαιζαν τα θύματά τους... Το γεγονός ότι και οι δύο γνωστοί μου ήταν γερά ποτήρια, και οι συναντήσεις αυτές έγιναν μετά από κατανάλωση τεράστιας ποσότητας αλκοόλ, δεν με πτοεί καθόλου....

.

Έχοντας λοιπόν την βέβαιότητα για την ύπαρξη νεράιδων ( μόνο για τις γοργόνες κρατάω μια επιφύλαξη ακόμα), παρακολουθούσα το ρεπορτάζ... Και ξάφνου βγαίνει ένας παππούς, κρητικός αν θυμάμαι καλά, με το μαλλί τσίτα στο ζελέ και κατεβασμένο κοκοράκι μπροστά...!!! Για αρκετά δευτερόλεπτα δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τις σκέψεις του, αφού ήμουν κολλημένη σε ένα τεράστιο μενταγιόν που φορούσε, ολόχρυσο κεφάλι του ιησού...!!! Θα πρέπει να ζύγιζε τουλάχιστον 500 γραμμάρια... Πάνω που ξεπερνάω το σοκ, έρχεται το δεύτερο... Έλεγε λοιπόν ο παππούς ότι τα δαιμόνια μας βάζουν να βρίζουμε... Και ότι πολλές φορές λέμε: "Γαμώ το Χρι, Γαμώ τη Πα...."

.

Δύο μέρες μετά ψάχνω ακόμα να βρω την κακιά αυτή λέξη , που είναι χειρότερη από το "γαμώ" και ξεκινάει απο χρι ή πα, και δεν μπορούσε να ακουστεί στην τηλεόραση....!!!!! Αν την βρείτε παρακαλώ ενημερώστε με...

.

Ευχαριστώ

.

.

.

update: θέλω δουλειά στο δημόσιο, ή έστω δημοσίου δικαίου...!! όσοι ξέρω με τέτοια δουλειά, τις μισές μέρες δεν δουλεύουν, κι όταν δουλεύουν τη μισή μέρα είναι εκτός γραφείου ή μιλάνε στο τηλέφωνο...!!

Τσίκνα κι έχει ο Θεός..!!

Το Πάσχα πάντα το γούσταρα. Μαρέσει το χρώμα του, η μυρωδιά του, η ίδια η σημασία του... Ένας θυσιάστηκε για να σώσει πολλούς κι εμείς το τιμούμε σουβλίζοντας αρνιά..!! Γεμίζει ο αγέρας με αυτή την υπέροχη μυρωδιά της τσίκνας, όσο οι "πιστοί" προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι γνήσιοι απόγονοι των "κλεφτών" και των "αρματωλών", ή μήπως θα έπρεπε καλύτερα να πω των "αμαρτωλών"...???

.

Μέχρι πέρυσι είχα την κλασσική συμπεριφορά γόνου πετυχημένης κι έμπειρης μάνας μαγείρισσας.. Απλά κατανάλωνα και απολάμβανα... Φέτος όμως είπα να αλλάξω τροπάριο, και γούσταρα να μπω δυναμικά στο παιχνίδι του αρνιού.. Αυτό το γυρνά γυρνά η μέλισσα, που τόσο απεχθονόμουν ως παιδί, μου βγήκε φέτος έντονα..!! Και τα έκανα όλα, ίσως όχι ολοκληρωμένα, ίσως μερικά αποσπασματικά, μερικά με βοήθεια, αλλά σίγουρα όλα με επιτυχία στο τέλος..!! Και φυσικά έβαλα τη δική μου νότα... Απαίτησα, και πέτυχα, το τραπέζι της Ανάστασης να έχει Μανιάτικο ύφος, με ζουμί πριν τη μαγειρίτσα, με μαγειρίτσα πηχτή και όχι νεροξέπλυμα όπως συνηθίζεται αλλού, με μανιάτικη τυρόπιττα και εννοείται μανούρι στο τραπέζι... Για γλυκό είχε γαλατόπιττα, και μετά η μεγάλη ανατροπή: μους σοκολάτα με σαντυγί...!!!

.

Θα μου πεις, που κολλάει το μους στο παραδοσιακό τραπέζι...?? Πολύ απλά δεν κολλάει, αλλά είπαμε, έδωσα το δικό μου στυλ φέτος, και για να πούμε την αλήθεια κανείς δεν παραπονέθηκε..!! ;-)

.

Για το τραπέζι της Λαμπρής επιμείναμε παραδοσιακά...!! Μέχρι και το αρνί στο χέρι το σουβλίσαμε, απαξιώνοντας μοτεράκια και λοιπά τεχνιτά μέσα... Βέβαια όλοι έβαλαν το χεράκι τους, ειδικά αφού ετοιμάσαμε και το κοκορέτσι, και χρειαζόντουσαν δύο χέρια να γυρνάνε... Τσικνιστήκαμε, γεμίσαμε καρβουνίλα, αλλά το καλό είναι ότι όλοι είχαν καλή διάθεση, και ανατρέψαμε την γνωστή παροιμία για τα κοκόρια και το ξημέρωμα... Σε μας ξημέρωσε μια χαρά...!!!

.

Εννοείται ότι από την Κυριακή σχεδόν δεν έχω φάει τίποτα...!!! Η πέτσα από το αρνί ήταν αρκετή για να κάνει το στομάχι μου πάρτυ, με 150 καλεσμένους... Αλλά το πόρισμα είναι ότι άξιζε, κι ότι άνετα θα το ξανάκανα, ίσως αλλάζοντας μόνο ένα άτομο από την παρέα.. Ξέρετε ντε, το κλασσικό λαμόγιο, που δεν κάνει τίποτα, και ελέγχει αν οι άλλοι τα κάνουν σωστά...!! Ε, αυτόν του χρόνου δεν θα τον ήθελα στη παρέα μας... Όλοι οι άλλοι καλοδεχούμενοι..!!!! Κι όπως λέει κι ο στρατηγός: " Άντε και του χρόνου με δύο αρνιά..!!!"

Τους τα έκανα τσουρέκια...!!!

Χτες λοιπόν αποφάσισα να ξεδιπλώσω το ταλέντο μου στη μαγειρική-ζαχαροπλαστική-θεά στη κουζίνα κτλ κτλ κτλ ... Ανασκουμπώθηκα λοιπόν να φτιάξω τσουρέκια... Είχα ακούσει τα χειρότερα για τα περιβόητα αυτά γλυκίσματα που ήθισται να τρώτε το Πάσχα... Κι ότι ο βαθμός δυσκολίας είναι πολύ μεγάλος..

.

Χώθηκα στην κουζίνα μου, σήκωσα τα μανίκια μου και ετοιμάστηκα να παλέψω με το τέρας.... Έφτιαξα το προζύμι και μετά... περίμενααααααααααααααααααα... Έκανα 2-3 τσιγάτα, ήπια καφέ, και μόλις φούσκωσε το προζύμι ανακάτεψα όλα τα υλικά, ζύμωσα 5 λεπτα, και μετά... περίμενααααααααααααααααααα...!! Έκανα άλλα 2-3 τσιγάρα, ήπια και δεύτερο καφέ, και περίμενα να φουσκώσει η ζύμη. Έπλασα τις πλεξούδες μου, τις γέμισα μερέντα και μετά... περίμενααααααααααααααα...!!!! Έκανα άλλα 2-3 τσιγάρα, ήπια και 3ο καφέ και μόλις φούσκωσαν τα τσουρέκια τα έβαλα στο φούρνο και μετά περίμενααααααααααα... Έκανα άλλα 2-3 τσιγάρα. ήπια καφέ, και τέλος έβγαλα τα τσουρέκια από το φούρνο...

.

Τα τσουρέκια είναι τέλεια, εύγεστα, και πολύ νόστιμα...!! Φούσκωσαν πολύ, τόσο που ούτε εγώ δεν το περίμενα... Και η μερέντα μέσα τους ΑΨΟΓΗ...!!!

.

Ηθικό δίδαγμα λοιπόν: Τα τσουρέκια κάνουν κακό στην υγεία μας ( χρειάζονται πρπ 12 τσιγάρα για την παρασκευή τους) και στα νεύρα μας ( μετά από 4 καφέδες όλο και κάτι μένει)

Tα καλά νέα μαθαίνονται γρήγορα...!!

Την Δευτέρα έμαθα ότι την Παρασκευή έφαγα ξύλο... Δηλαδή όχι μόνο εγώ αλλά το σύνολο των υπαλλήλων της εταιρείας που δουλεύω... Περίπου 250 άτομα..!! Φάγαμε ξύλο..!! Από εξαγριωμένους πελάτες που ήρθαν με αεροπλάνα και βαπόρια από όλη την Ελλάδα...

Επιπλέον σήμερα έμαθα ότι η εταιρεία έκλεισε..!! Βέβαια το ερώτημα είναι εγώ που βρίσκομαι..?? Μάλλον στο δρόμο υποθέτω, έχω βγάλει το γραφείο μου στον ήλιο και γράφω στα μπλογκς..!!!

Εννοείται ότι οι παραπάνω έγκυρες πληροφορίες διοχετεύτηκαν στο κοινό από ένα "'εγκυρο δελτίο ειδήσεων" και δεν έχουν καμμία σχέση με την πραγματικότητα...!!! Αλλά δυστυχώς ο Έλληνας έχει ακόμα το χούι του χωριάτη... Θεωρεί ότι αν δει ή ακούσει κάτι στην τηλεόραση είναι αλήθεια...!!! Βαρέθηκα να ακούω την ατάκα: " Το είπε ο Τάδε στην τηλεόραση..!!"

Υπήρξε περίπτωση πελάτη που ξεκίνησε από την άλλη άκρη της πόλης να έρθει να δει αν όντως λειτουργούμε...!!! Η άλλη εκδοχή μάλλον θα ήταν ότι έχουμε κάνει εκτροπή στο σπίτι μας και απαντάμε στο τηλέφωνο ενώ λιμάρουμε τα νύχια μας....!!!

Κι εννοείται ότι το θέμα είναι σοβαρό... Δεν μιλάμε για καμμιά οικογενειακή επιχείρηση των 2 υπαλλήλων... Μιλάμε για εταιρεία με πάνω από 250 υπαλλήλους συν τους συνεργάτες που ζουν από μας... Και τα οικονομικά παιχνίδια που παίζονται είναι τόσο μεγάλα και περίπλοκα, που πραγματικά δνε ξέρω αν ο μέσος Έλληνας μπορεί να αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, ειδικά αν ξεκινάει την κουβέντα του με το "Μου λέτε ψέμματα, εγώ το είδα στην τηλεόραση..!!"

Υποθέτω ότι κάποια στιγμή θα επανέλθω σε αυτό το θέμα, πιο ήρεμη ίσως, για μια πιο βαθιά ανάλυση των στοιχείων... Αυτή τη στιγμή απλά συγκρατούμαι να μην βρίσω τον Π@π@τζον....

μια αληθινή πικρή ιστορία...

Κυριακή απογευματάκι... Ο μπαμπάς και η μαμά αποφασίζουν να πάνε βόλτα με τα παιδάκια τους... Όλη τη βδομάδα τρέχουν με τις δουλειές τους και νοιώθουν τύψεις που δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο στα κοριτσάκια τους... Ο καιρός είναι βροχερός οπότε φροντίζουν να ντύσουν καλά τα παιδιά, όχι όμως υπερβολικά για να μπορούν να τρέξουν ελεύθερα...
.
Αποφασίζουν να πάνε στο βουνό... Η επαφή με τη φύση πάντα τους ηρεμούσε.. Μπαίνουν στο αυτοκίνητο, τα κορίτσια κάθονται στα ειδικά καθισματάκια τους και η μαμά τους φοράει ζώνη... Όλοι είναι ενθουσιασμένοι και το ψιλόβροχο δεν είναι ικανό να τους χαλάσει τη διάθεση... Βγαίνουν εθνική, ο μπαμπάς δεν τρέχει δίνοντας έτσι την ευκαιρία στα παιδιά να απολαύσουν την διαδρομή...
.
Ξαφνικά το αυτοκίνητο πέφτει σε μια λακούβα που δεν φαινόταν από τα νερά. Στραβώνει η ρόδα και το αυτοκίνητο φεύγει από τη πορεία του.. Ο μπαμπάς κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει το αυτοκίνητο στο δρόμο. Χτυπάει πίσω αριστερά το προπορευόμενο αυτοκίνητο, το οποίο ακινητοποιείται μερικά μέτρα πιο κάτω... Ο μπαμπάς δεν έχει καταφέρει ακόμα να ελέγξει το αμάξι. Η μαμά γυρίζει και λέει στα κορίτσια να μη φοβούνται. Το αυτοκίνητο κάνει μια-δυο στροφές γύρω από τον άξονα του και σταματάει πάνω στα προστατευτικά κικλιδώματα... Και ξαφνικά σιωπή....
.
Η μαμά γυρίζει να δει τα κοριτσάκια της και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι το κικλίδωμα έχει σπάσει το τζάμι κι έχει καρφωθεί στο κεφάλι της μεγάλης της κόρης... Το αγγελούδι των 6,5 χρόνων είναι νεκρό...