Τόσο καιρό που έχω εξαφανιστεί, δεν το έκανα επειδή σας έχω γραμμένους, απλά επειδή δεν είχα κάτι να γράψω... Έχουν συμβεί τόσα πολλά, που δεν ήμουν έτοιμη να τα δω και αποτυπωμένα στην οθόνη του υπολογιστή μου.... Όσο λοιπόν βράζουν τα φασόλια για την πρώτη μου φασολάδα, θα έχω αγκαλιά το λαπιτόπι μου και θα καταγράφω ό,τι μου έρχεται στο μυαλό...
Λοιπόοοοον... Πριν λίγες μέρες γυρίσαμε από το Βερολίνο.. 6 μέρες σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης..!! ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑ.. Το λατρέψαμε, δεν έχω λόγια... Κι όταν με το καλό έρθει και το τρίτο μέλος της οικογενείας μας, σίγουρα θα ξαναπάμε... Βέβαια ένα άγχος το έχω, ότι θα βγει το μωρό και θα αρχίσει να με βρίζει, με την τρελή μάνα που έμπλεξε που το κουβαλούσε μέσα στα χιόνια και στα κρύα, αλλά έχω δικαιολογία... Ήταν καλά προστατευμένο, καλύτερα δεν γίνεται θα έλεγα... Άλλωστε πόσο συχνά συμβαίνει να κάνουν διακοπές στο Βερολίνο, δύο στη συσκευασία του ενός...?!?!?
Επίσης έχω να δηλώσω ότι έχω αποσυντονιστεί τελείως.. Εγώ που κατέβαζα πάπλωμα τον Σεπτέμβριο και το έβγαζα τον Ιούλιο, κυκλοφορώ με κοντομάνικο μέσα στο καταχείμωνο. Μάλλον έχει δίκιο ο free που λέει ότι έχω έναν πυρηνικό αντιδραστήρα μέσα μου...!! Δεν παραπονιέμαι βέβαια, αλλά όσο να'ναι είναι μια αλλαγή που δεν περίμενα!
Πίσω λοιπόν στο Βερολίνο.Αν δεν έχετε πάει, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.. Πανέμορφη πόλη, που μπορείτε να βρείτε σχεδόν τα πάντα. Βέβαια αν έχετε την γνώμη ότι θα βρείτε μια κλασσική γερμανική πόλη, μάλλον θα απογοητευτήτε. Το μόνο που θυμίζει Γερμανία, είναι η οργάνωση, άντε και η γλώσσα. Κατά τα άλλα, αν θέλετε να φάτε παραδοσιακό γερμανικό σνίτσελ, ή να πιείτε μπύρα σε κλασσική μπυραρία, με λουκάνικα κτλ, είστε σε λάθος μέρος. Εδώ θα βρείτε ιταλικά, κινέζικα, γυράδικα, σε κάθε γωνία, και τις μπυραρίες χωμένες στα στενά...
Λάτρεψα την Δρέσδη, πανέμορφη πόλη, ήμασταν και τυχεροί και πέσαμε σε παζάρι με ύφος μεσαιωνικό, όπου ακόμα και οι πωλητές μιλούσαν μεσαιωνικά γερμανικά, και φορούσαν ρούχα εποχής. Εννοείται ότι ήπιαμε ζεστό κρασί, και φέραμε μαζί μας τις πήλινες κούπες...!!! Και φέραμε δώρο και στην κουμπάρα παραδοσιακό λουκάνικο με γεύση σινάπη... ;-)
Αυτά για σήμερα, τα φασόλια έβρασαν, οπότε πάω να ολοκληρώσω το φαγητό, γιατί πρέπει να βρει κάτι να φάει η κολώνα του σπιτιού όταν γυρίσει από τη δουλειά...
3 σχόλια:
Δεν φαντάζεσαι πόσο χαρούμενη είμαι για τα τόσο ευχάριστα νέα που διάβασα. Σαν χθες μου φαίνεται που διάβαζα κείμενά σου στα οποία έγραφες την περιπέτεια και τη στενοχώρια σου.
Κούκλα μου συγχαρητήρια με το καλό και τελειόμηνη, πολύ χάρηκα μπράβο!!!
σε ευχαριστώ πολύ :-)
και το καλύτερο είναι, ότι όταν τα έγραφα, ήμουν έγγυος αλλά δεν το ήξερα ;-)
Αννουλα καταρχην με το καλο το νεο μελος στην οικογενεια σου...!!
Οσο για το βερολινο δεν εχω παει αλλα μου ηρθαν εικονες απο την αυστρια και την βιεννη απο τις περιγραφες σου. Ζεστο κρασι σε κουπες, παντου εστιατορια και μπυραριες με (νερομπυρες) σε στενακια της βιεννης, σχεδον κρυμμενα...
Σου ευχομαι να εισαστε καλα και να πατε πολλα πολλα ταξιδια!!!
φιλια!!!
Δημοσίευση σχολίου