Δύο χρόνια ...

Σκεφτόμουν χτες το βράδυ πόσα πράγματα άλλαξαν στη ζωή μου μέσα σε 2 χρόνια.. Και τελικά για να μην πολυκουράζομαι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι άλλαξαν ΟΛΑ..!! Άλλαξα δουλειά, σπίτι,τηλεόραση, συνήθειες,φίλους, είμαι λιγότερο εγωίστρια , περισσότερο συγκαταβατική, και τι άλλο..?? Α, ναι...! Είμαι και παντρεμένη..!!! Αυτό κι αν είναι από τα άγραφα..

Πριν δύο χρόνια συνάντησα για πρώτη φορά τον άντρα της ζωής μου. Τον άντρα που ορκιζόμουν ότι δεν υπάρχει. Τον άντρα που ακόμα και σήμερα ξυπνάω τα βράδια και τον κοιτάω μην πιστεύοντας ότι είναι εδώ.. Δίνω μάχη καθημερινά με τον εαυτό μου να μην τον αφήσω να κάνει τρελές σκέψεις, από αυτές που τόσο καλά ξέρει να κάνει το μυαλό μου, που ισοπεδώνει τα πάντα, που κάνει τους γύρω μου να με χαρακτηρίζουν "αυτοκαταστροφική"...

Δύο χρόνια γεμάτα ευτυχία.. Όχι εύκολα χρόνια, αυτό είναι σίγουρο, αλλά χρόνια καλά, όμορφα... Χρόνια γεμάτα, που το μόνο που τα σκιάζει είναι η απώλεια. Αλλά ακόμα κι αυτή είναι ένα κακό όνειρο. Γιατί έχουμε ο ένας τον άλλον, κι ακόμα κι αν η απώλεια δεν είναι παροδική, ακόμα και τότε τα χρόνια θα συνεχίσουν να είναι καλά, θα συνεχίσουν να είναι όμορφα...

Δύο χρόνια που όλες τις μάχες τις δώσαμε μαζί. Εμείς, που μέχρι τώρα είχαμε μάθει να πορευόμαστε μόνοι, χωρίς καν έναν Σάντζο Πάντσα στο πλάι μας. Και τώρα ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Όχι πάντα χωρίς εντάσεις, αλλά σίγουρα πάντα με αγάπη και τρυφερότητα... Δύο μοναχικοί Δον Κιχώτιδες που είχαν βαρεθεί να πολεμάνε ανεμόμυλους, και που ήταν σίγουροι και οι δύο ότι η Δουλτσινέα δεν γεννήθηκε ποτέ, αλλά που δεν ήταν έτοιμοι να καταθέσουν τα όπλα.

Δύο χρόνια που ξεκίνησαν με δόρατα και ξίφη και κατέληξαν σε βέρες και καρφίτσες πέτου σε σχήμα ξίφους... Δύο χρόνια μέσα στα οποία ζήσαμε τόσα όσα οι περισσότεροι ζουν σε δέκα. Και το χαρήκαμε. Αλλά δεν θα το ξανακάνουμε.. Πατάμε φρένο, και ελλατώνουμε ταχύτητα. Δεν θα τραβήξουμε βέβαια χειρόφρενο, αλλά το "Μπαμπά μην τρέχεις" θα το κολλήσουμε στο ταμπλώ... Τι...?? Δεν έχουμε αυτοκίνητο..!??! Όχι ακόμα.. !!! Ερχεται κι αυτό σιγά-σιγά... Είπαμε άλλωστε.. Δεν τρέχουμε..!!!