Τα τελευταία 11 χρόνια της ζωής μου εργάζομαι σε μια πολύ περίεργη και ξεχωριστή κατηγορία εργασίας... Τηλεφωνική εξυπηρέτηση πελατών, σε διάφορες εταιρείες, με διαφορετικό πελατολόγιο και αντικείμενο κάθε φορά... Δεν είναι μια δουλειά που χρειάζεσαι 15 πτυχία, αλλά πρέπει να έχεις πλήρη επίγνωση του τι κάνεις, διαφορετικά αρχίζεις και κουβαλάς τα προβλήματα της δουλειάς στο σπίτι, με επακόλουθο τραγικές καταστάσεις... Επίσης κάτι πολύ βασικό, που λέω πάντα στους καινούριους συναδέλφους είναι το εξής αυτονόητο που όλοι τίνουν να ξεχάσουν... Ο πελάτης ΔΕΝ βρίζει εσένα, δεν σε ξέρει προσωπικά και δεν ενδιαφέρεται να σε μάθει...
Πριν λίγες μέρες έγινε το εξής καταπληκτικό... Μιλάω με πελάτισσα και κλείνω ραντεβού να πάμε σπίτι της. Ας πούμε ότι την πελάτισσα την λένε Μαρία Πενταγιώτισσα. Όλα πήγαν καλά, το τηλεφώνημα νορμάλ, έκλεισα το ακουστικό και ήμουν πολύ ευχαριστημένη απο τον εαυτό μου..Ύστερα από λίγα λεπτά χτυπάει το τηλέφωνο και ήταν πάλι η κ. Μαρία. "Αχ κυρία πρόζακ μου, ευτυχώς που σας βρήκα.. Ξέχασα να σας πω κάτι πάρα πολύ σημαντικό...Στο κουδούνι δεν λέει το όνομά μου" Πώπω σκέφτηκα τι τυχερή που είμαι...!!! "Και για πείτε μου, τι λέει το κουδούνι σας.. Μην έρθουμε και δεν βρίσκουμε το κουδούνι και φύγουμε..." "Ναι, ναι ευτυχώς που το σκέφτηκα, μην μπερδευτείτε... στο κουδούνι γράφει: Β. Πενταγιώτισσος...!!"
Και το κερασάκι στη τούρτα ήταν όταν με πήρε τηλέφωνο η κυρία Λυδία και ζητούσε σέρβις. Έλα μου που για να στείλω τεχνικό πρέπει να βρω τον κωδικό του πελάτη...!! Από δω η κυρία Λυδία, από κει η κυρία Λυδία, πουθενά η κυρία Λυδία. Κι εκείνη να επιμένει ότι το προιόν είναι δικό μας, και από τις απαντήσεις που μου έδινε όντως φαινόταν να είναι πελάτισσα...!!!! Μετά από 15 λεπτά ερωτοαπαντήσεων, κι αφού έχω εξαντλήσει κάθε πιθανότητα, σχεδόν είμαι έτοιμη να κλείσω το τηλέφωνο, κι εκείνη τη στιγμή ακριβώς ακούω την κυρία Λυδία να λέει: βρε κορίτσι μου, τώρα που το σκέφτομαι, το προιόν το αγόρασα το 2001, οπότε για κοίτα στο όνομα Παναγιώτης... Μάλλον θα με έχετε με τα παλιά μου στοιχεία..!!!!!!!!!
Αυτά τα δύο είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του τι ακούω κάθε μέρα, εκτός βέβαια από τα κλασσικά του στυλ
" από που καλείτε...??? - από το σπίτι μου..!!"
" καθαρίστε την εγκοπή -με λέτε βρωμιάρη...???"
" τι χρώμα είναι το πλαστικό..?? - μπορντοροδοκόκκινο..!!"
το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι με το που φεύγω από τη δουλειά δεν έχω όρεξη να μιλήσω με άνθρωπο στο τηλ. (εκτός από τον free βέβαια).... οπότε αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου, μόνο με ταχυδρομικό περιστέρι :-)
8 σχόλια:
Δε σου έχω πει να σταματήσεις να πουλάς μπορδοροδοκόκκινους δονητές με εγκοπές από το τηλέφωνο;
εσύ μου το ειπες.... εγώ δε σε άκουσα...!!!! :-))
το Σάββατο μίλησα έντονα σε μια κοπέλα στην εξυπηρέτηση πελατών της COSMOTE και της έλεγα συνέχεια συγγνώμη για τον τόνο της φωνής μου μη το πάρετε προσωπικά αλλά έχω πρόμπλεμ τόσο καιρό δεν μου βρίσκετε λύση μπλα μπλα μπλα και αυτή βέβαια στα τέτοια της όμως!
μάλλον εσύ την είχες εκπαιδεύσει!
amalthia σκέψου το εξής...
όταν πας στο zara η κοπελιά πληρώνεται για να σε βοηθήσει.. δεν είναι υποχρεωμένη να σου φορέσει το ρούχο, αλλά είναι υποχρεωμένη να σε βοηθήσει να το βρεις...
έτσι είμαστε κι εμείς... καθόμαστε όλη μέρα και η υποχρέωσή μας είναι να απαντήσουμε στη κάθε κουλαμάρα που θα ακούσουμε... όχι στις βρισιές, αλλά οι μαλακίες είναι μέσα στο πρόγραμμα :-)))
είχα πάει πολύ παλιά σ' ένα τέτοιο γραφείο που κάναν αυτή τη δουλειά. Έφυγα με πονοκέφαλο. Δεν ήταν για μένα αυτή η δουλειά. Πολύ φασαρία, πολλές φωνές, πολλά μα πάρα πολλά νεύρα. Καλώς σε βρίσκω
kaλως όρισες ροζόψαρο...!! :-))
απλά να διευκρινήσω ότι δουλεύω σε συγκεκριμένη εταιρεία, στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών, κι όχι σε γραφείο τηλεφωνικής εξυπηρέτησης.. αυτό δεν θα το άντεχα ούτε εγώ... :-))
Καταλαβαίνω τι λες πρόζακ απλώς εγώ ξεκινώ αλλιώς...δεν θεωρώ υποχρέωση κανενός να κάνει τίποτα για μένα μόνο και μόνο επειδή είμαι πελάτης,ζητάω ευγενικά αυτό που θέλω και περιμένω να με εξυπηρετήσουν απλώς. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο.
Παράλληλα έχω κατανόηση και επίγνωση των δυσκολιών και της κούρασης που μπορεί να έχει κάθε υπάλληλος..
..το μόνο που θα με εκνευρίσει είναι η αγένεια.
(Συγκεκριμένα,τη μαμά μου στο ζάρα τρέχουν όλες οι κοπέλες να την βοηθήσουν,είναι τόσο ευγενική και μαμαδίστικη που όλα τα κορίτσια την εξυπηρετούν με χαμόγελα...σαν να μην είναι η υποχρέωσή τους)
οταν δουλευα σε ασφαλιστική εταιρεία κατανοούσα απόλυτα να με πάρει κάποιος τηλ και να είναι εκνευρισμένος...
αλλά τώρα που με παίρνουν τηλ και με το καλημέρα σας εχουν τρελό υφάκι, του στυλ "ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ οτι είχαμε ραντεβού σμρ με τον τεχνικό , τι θα γίνει...??"
και τελικά καταλήγουμε οτι το ραντεβού είναι μετά απο 2 ωρες και απλά πήρε για επιβεβαίωση, ε αυτός να πάει να γαμηθεί, τα κόπλεξ του αλλού..!!! ευτυχώς η εταιρεία με καλύπτει απόλυτα σε αυτές τις περιπτώσεις :-))
Δημοσίευση σχολίου