Το 2010 άκαπνοι...!!

Κάπνιζα 18 χρόνια και το γούσταρα. Δεν είχα σκεφτεί να το κόψω. Σε μια συζήτηση με τη γυναικολόγο μου έμαθα ότι η μήτρα χρειάζεται 9 μήνες για να καθαρίσει από τη νικοτίνη. Το είχα λοιπόν στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αλλά μέχρι εκεί. Από το καλοκαίρι αρχίσαμε τη συζήτηση με τον free ότι πρέπει να το κόψουμε, αλλά δεν το αποφασίζαμε...

Ώσπου ένα βράδυ, στο ξαφνικό τελείως μου λέει ότι ήρθε η ώρα...! Και την επόμενη μέρα δεν καπνίσαμε καθόλου. Τα νεύρα μας ήταν τρελά, ψάχναμε ευκαιρία να τσακωθούμε, και το βράδυ ο free δεν άντεξε και άναψε τσιγάρο. Εγώ είπα να το παλέψω λίγο περισσότερο, και άντεξα τρεις μέρες, μέσα στα νεύρα, και στα στερητικά σύνδρομα. Την τέταρτη μέρα πέθανε ο πατέρας μιας φίλης μου, δεν τον είχα δει ποτέ στη ζωή μου, αλλά στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που αγόρασα τσιγάρα...!!

Όμως στράβωσα πολύ με τον εαυτό μου που δεν τα κατάφερα, δεν τα πάω καλά με την αποτυχία. Κι έτσι άρχισα να το ψάχνω με ιατρική υποστήριξη. Απευθύνθηκα σε 2-3 νοσοκομεία, με ραντεβού μετά από 3 μήνες, αλλά δεν ήμουν σε φάση να περιμένω. Οπότε πήρα σβάρνα τα νοσοκομεία και κατέληξα στο " Σωτηρία"  με ραντεβού μετά από 3 μέρες στο αντικαπνιστικό τμήμα. Πήγα εκεί συμπλήρωσα ένα έντυπο και μου έγραψαν μια σύνταγη.

Πήγα στο φαρμακείο, αγόρασα το πακέτο, και ξεκίνησα τα χάπια. Αυτό που με ενδιέφερε ήταν το φάρμακο να μην είναι υποκατάστατο νικοτίνης, και όντως δεν είναι. Επηρεάζει το νευρικό σύστημα και εκχύει ντοπαμίνη, την ίδια ακριβώς ορμόνη που προκαλεί και το τσιγαρό. Άρχισαν οι ναυτίες, οι αυπνίες, παρενέργειες του φαρμάκου, αλλά μειωνόταν η επιθυμία για τσιγάρο. Και όντως την 13η μέρα το έκοψα. Τόσο απλά...! Και δεν έχω καμμιά επιθυμία να καπνίσω.

Με έβλεπε ο free και δεν το πίστευε. Με είχε δει όταν προσπάθησα να το κόψω μόνη μου, και περίμενε τα χειρότερα. Τόσο πολύ δεν το περίμενε που τελικά αποφάσισε να δοκιμάσει κι εκείνος..!!!

Οπότε μένει μόνο το λουκουμάκι μου, να το αποφασίσει κι εκείνη. έτσι θα είμαστε όλοι άκαπνοι το 2010...!!!